Hüküm Kitap Yayınları Kudema Meclisi

Kadim zamanlardan geçen asra kadar çocuklar erken yaşta medreseye kaydolur, İslâm harflerini öğrenir, her fenden kitaplar okur, metinler ezberlerdi.; Ezberlenen metinler, hoca huzurunda takrir edilir, unutmamak için belli aralıklarla tekrar edilirdi.; Bunları ezberleyerek yetişenler icazet alır, icazet verir, zamanla halk nazarında ayaklı kütüphane olarak kabul görürdü.; Her soruya, bizzat ezberledikleri ibareyi okuyarak cevap vermeleri, soranlar nezdinde güvenilirliklerini artırırdı.; Çok okur, çok düşünür, az yazarlardı.; Yazdıklarından çok daha fazlasını bilirlerdi.; Bu durum kendilerine soru sorulduğunda daha da zahir olurdu.; Talebenin kaynağa ulaşmasını kolaylaştırmak için, cevap verirken kitapların bâblarını, fasıllarını hatta sayfalarını da zikreden âlimler vardı.; Eğitimde kitabî kültür yanında şifahî mirasın J da önemli bir yeri vardı.; Medreseler kapatılıp, âlimlere okutma! yasağı getirilince ilimdeki tevarüs durdu.; İlim, sonraki kuşaklara; taşınamadı.; Tedrisattan uzaklaştırılan âlimler evlerine çekildi; çocukları, sıra kitaplarını okumadığından babalarının dünyalarına giremedi, onları anlayamadı.; Bu yüzden sadece onların zühd ve takvalarından bahsettiler, babalarını farklı kılan ilimlerini sonraki nesillere aktaramadılar.; Medresenin ilgası bizi İslâm dünyasından kopardığı gibi medeni birikimimizden de uzaklaştırdı.; Birkaç ferdî zuhur dışında ilimde tevarüs tarih oldu.; Büyük inkişaf için, Kudema Meclisinden modern zamanın ders halkalarına diriltici soluklar taşımaya mecburuz.